Maurice De Clercq

Het plastisch oeuvre van Maurice De Clercq kan omschreven worden als beeldcollages waarin flarden van het verleden, vervlogen herinneringen, verhalen aanreiken die nog niet helemaal uitverteld zijn. De neerslag hiervan zijn theatrale mise-en-scènes met de kunstenaar als kroongetuige: het bewuste alibi voor de (zelf)ontleding van drijfveer, denkwegen en expressie. Zijn werk heeft een zinnenstrelend voorkomen, waarin tegelijkertijd zowel in compositorische als in narratieve zin een raadselachtige en introverte spanning wordt opgebouwd. Aan de hand van een persoonlijk idioom schept hij een suggestief en interpretatief netwerk van zin-spelingen en verbanden, waardoor de grenzen tussen het echte en het illusoire, tussen leugen en waarheid uiterst dubieus worden. Leven is een kwestie van "zijn" en niet van "hebben". Zijn credo ligt dan ook vervat in de mens, in casu zichzelf, geconcipieerd in een doorgangsfase tussen worden en zijn, tussen verschijnen en verdwijnen.

Bron: Freddy Huylenbroeck